Het Najaarsoffensief met Joey Lunenburg

Vol vertrouwen

Het is inmiddels eind november wanneer de eerste sessie gepland staat. Na twee weken iedere dag voeren is het eindelijk tijd om de boot in te stappen en richting de beoogde plek te varen. Het is een regenachtige dag, en ondanks de koude wind vaar ik vol vertrouwen naar mijn stek. 
Na ongeveer 15 minuten kom ik aan op de stek en begin met het vastleggen van de boot onder de brug. Dit kan in de winter veilig omdat er rond deze tijd geen pleziervaart meer vaart. 
Er word met één hengel links in de dode hoek gevist, één richting het midden een paar meter uit een omgevallen boom in het water én een hengel als bonus onder de boot tegen de brugmuur aan. 
Het blijft toch altijd spannend zo'n eerste sessie op de voerstek. Er gaan verschillende gedachtes door m'n hoofd; Heb ik teveel gevoerd? Liggen ze er al? Ben ik te vroeg in het jaar? Het blijft heerlijk vanaf een boot. Stekken waar ik normaal gesproken never nooit zou gaan vissen behoren nu tot de mogelijkheid. De stek ligt midden in het centrum, en in plaats van ijsvogeltjes op de hengels, een overstekend hert en het gezang van vogeltjes heb ik het hier te doen met junken naast de brug, zwervers in de bosjes en een langsrazende tram over de brug, je moet er maar van houden.

Het is rond de klok van 6 wanneer ik uit het niets een snoeiharde run krijg op de bonus hengel. De vis schiet naar rechts toe, een hoek waar ik nog net vanaf de boot bij kan om de vis weg te houden. Ik voel direct dat het om een kleinere vis gaat, maar daar lig ik geen moment wakker van. De kop is eraf! Na een kort gevecht onder de top kan ik het net onder een mooie uitzetter schuiven. Wat een heerlijk gevoel, hiervoor doe je uiteindelijk alle moeite. Na een snel fotomoment zet ik de vis terug in haar element en leg ik direct de hengel terug. 
Met een voldaan gevoel besluit ik lekker de slaapzak op te zoeken om wat te relaxen, echter veel tijd krijg ik niet want zodra ik de tablet wil aanzetten loopt de linker hengel strak en sta ik weer te drillen. Ook dit voelt aan als een kleiner exemplaar en al snel ligt er een dappere schub in het net.

Het is inmiddels volledig donker en we gaan de nacht vol vertrouwen in. Gedurende de nacht vang ik nog twee kleine schubjes die direct hun vrijheid weer kregen. Eenmaal in de ochtend weet ik nog een mooie volschub te landen, een van een recente uitzetting. Wat een mooie toekomst hebben we toch als je dit zo ziet.
De bedoeling was om wellicht twee nachtjes te blijven, maar ik  besluit om lekker in te gaan pakken en de stek te voorzien van een paar kilo voer, ik wil namelijk voorkomen dat ik de stek kapot vis, dit zou natuurlijk zonde zijn. Moe maar voldaan vaar ik terug naar de ligplaats.

Stof tot nadenken

Het is precies 5 dagen later wanneer ik weer in de boot zit onderweg naar de stek, een stuk later dan gehoopt maar het is niet anders...
Rond 22:00 arriveer ik op de stek en met een lichtelijk teleurgesteld gevoel begin ik met het installeren van de boot en de hengels. Normaal gesproken is dit de beste tijd qua aanbeten, maar goed thuis vangen we sowieso niets, er moest en zou gevist worden!
Het teleurgestelde gevoel was echter niet lang van kracht, want nog voordat ik de derde hengel kon uitvaren liep de eerste al af. Een mooi getekende uitzetspiegel was voor even de mijne. Dat de vis in overvloed aanwezig is blijkt maar weer. De tijd en energie die ik erin heb gestoken betaald zich dubbel en dwars uit. Iedere dag tweemaal voeren, een keer in de ochtend en een keer in de avond, consequent en strategisch.

Het is bijna te mooi om waar te zijn, maar na een kwartier loopt dezelfde hengel weer af. Na een paar bonken op de top voel ik dat de vis ergens aan vast zit. Ik besluit de rubberboot in te springen en naar de vis toe te gaan. Als een amateur met 1 peddel, en na 10 rondjes gedraaid te hebben kom ik boven de vis. De lijn blijkt echter muurvast te zitten en is met geen mogelijkheid los te krijgen. Ik voel dat de vis er nog aanzit en besluit om alles op alles te zetten. Met een flinke kracht zet ik druk op de lijn, en aangezien ik met een dikke voorslag vis durf ik alles te geven. De spanning valt van de lijn en ik denk even dat de lijn gebroken is maar dit lijkt niet het geval, er hangt een tak in mijn lijn die blijkbaar is afgebroken. Nadat deze met een hoop gedoe uit de lijn is gehaald kan ik de dril voortzetten en weet ik niet veel later een mooie ronde spiegel te vangen, Yes !

Even na middernacht vertrekt de linker hengel en sta ik wederom met een kromme hengel. Rond dit jaargetijde, en in combinatie met de stevige stroming is het water voorzien van veel zuurstof en geven de vissen alles wat ze in huis hebben. Wat een heerlijke dril, dit is uiteindelijk waar we het voor doen. In het holst van de nacht onder een brug kijkend naar de vele woontorens met een doorbuigende hengel. Genieten 2.0
Het is dit keer een typische kade schub. Lang en sportief gebouwd.
Verder de nacht blijft het stil en kan ik wat uurtjes rust meepakken. Stiekem vind ik het ook wel mooi geweest en ben ik blij dat er even geen hengels aflopen na alle hectiek. Wat me wel opvalt is dat er nog geen echte bak voorbij is gekomen en dat het over het algemeen de 'kleinere' vissen zijn die ik weet te vangen. Begrijp me niet verkeerd, gewicht van vissen bepaald allang mijn plezier niet meer maar stiekem wil ik toch wel een eindejaarsklapper vangen natuurlijk. Stof tot nadenken...
Nadat ik tijdens het inpakken s'ochtends nog een uitzetter weet te vangen besluit ik het voor een andere boeg te gooien. De komende week besluit ik de voerhoeveelheid iets te verminderen maar wel aan de slag te gaan met groter aas, namelijk 25mm boilies. Ook besluit ik in plaats van enkel met zoete bollen nu een 50/50 verhouding te maken met een zware vismeel bol.

Zaaien en oogsten!

Na weer een week doorgevoerd te hebben zitten we inmiddels in december en de eerste nachtvorst doet haar intrede. Het is wederom alweer donker wanneer ik (na het aanmoedigen van mijn vismaten uit een groepsapp) besluit om toch een nachtje te gaan vissen. Rond 21:30 liggen alle hengels op scherp en ik ben benieuwd wat er komen gaat. Actie blijft de eerste uren uit en ik besluit om lekker te gaan slapen. 
Om en nabij 04:00 word ik wakker om te plassen, en gezien de tijd baal ik enorm dat er geen actie geweest is en eigenlijk verwacht ik ook niet meer dat het gaat gebeuren, pfff zal de verandering van voeren dan toch roet in het eten gegooid hebben?

Wanneer ik weer in mijn slaapzak lig en mezelf op het randje van dromenland bevind krijg ik een paar piepen op de middelste hengel. Nog slaapdronken stap ik het dek op en zie ik de lijn uit het water getild worden en strak lopen, het is de hengel tegen de omgevallen boom! Snel word de hengel opgepakt en buigt deze flink door. Dit is een bak!, denk ik bij mezelf. De vis blijft diep en trekt in een rechte streep naar rechts het diepe gedeelte van de gracht in. Op het moment heb ik weinig te vertellen en de vis begint langzaam wat meters lijn te pakken. Na enkele minuten komt de vis dichterbij en vang ik een schim op van de vis, het is een goeie! De slip word wat losser gezet en in alle voorzichtigheid weet ik het net onder de vis te schuiven, Whooop! Terwijl ik bezig ben met het onthaken van de vis loopt de linker hengel af, dit is niet normaal! Het voelt weer aan als een goede vis en deze besluit koers te zetten richting de brug waar ik onder lig, in tegenstelling tot de vorige dril kiest deze vis ervoor om het strijdveld aan te gaan onder mijn boot en circuleert uiterst traag en diep onder mijn boot door. Wanneer de vis bovenkomt ben ik door het dolle heen, ik zie een vis uit de toplaag die een collega visser een paar maanden eerder ving rond de 20kg. Wanneer ik de vis schep besluit ik snel foto's te maken van de inmiddels weggehangen spiegel die ik een kwartier eerder mocht scheppen. Wat een prachtige vis, met een gewicht van +- 17kg een goed begin van een slechte start.

Ik besluit de andere vis voor twee uurtjes weg te hangen tot het eerste daglicht en qua visserij vond ik het wel welletjes, ik heb beide hengels op de kant gehouden en enkel de bonus hengel ligt nog paraat. Ik probeer nog twee uurtjes slaap mee te pakken, maar vol adrenaline en enthousiasme lig ik  nog na te genieten van wat mij zojuist in alle vroegte was overkomen. Het is rond 08:00 wanneer het licht begint te worden. Nadat de camera setup is klaargezet begint het fotomoment. Wat een ontlading! Met een glimlach van oor tot oor pak ik de spullen weer in en ga ik huiswaarts.

De finale

Na de vorige sessie was ik in twijfel of ik de stek zou laten voor wat het was, of nog een keer alles eruit zou gaan halen. Eigenlijk was het plan om de boot naar de jachthaven terug te varen, dit is ongeveer drie uur varen vanaf mijn woonplaats, en omdat ik enkel in het najaar in Den Haag vis met de boot lag deze tijdelijk hier aan de kade. Toch besloot ik nog door te voeren en eind december nog een sessie te gaan vissen. Inmiddels heb ik zo'n 5 a 6 nachtjes gevist en ben ik ruim 20 vissen verder, een super resultaat en boven mijn verwachtingen in.
Dit keer lukt het me om optijd aan te komen op de stek. Rond 15:00 liggen de hengels in en kan het wachten beginnen. Het is ergens rond half 5 wanneer de Delkim een paar piepen geeft, het is de linker hengel waarvan de top krom trekt. Een lange dikke schub van een kilo of 14 a 15 is het startsein van een sessie om niet snel te vergeten.

Net wanneer de avond haar intrede doet gaat wederom de linkerhengel (Valentijn lees je mee). Ook dit voelt weer als een goede vis, deze heeft er duidelijk zin in en blijft lang diep. Na een lekkere pot touwtje trekken zit er een 20er met een dertiger in de boot, hoppa die nemen ze niet meer van me af. 

Het begint behoorlijk koud te worden en ik besluit om snel de slaapzak op te zoeken en met de gedachte dat het wel eens een lekker nachtje kan gaan worden besluit ik optijd te gaan slapen. Rond 04:30 krijg ik op de middelste hengel een trage aanbeet en wanneer ik bij de hengel sta begint de spoel langzaam te tikken. Weer sta ik een vis uit de toplaag te drillen, yes!
Ik voel dat mijn toplood vast zit halverwege en zonder enige twijfel stap ik in de rubberboot, die ik na het gehannes van vorige sessie nu wel had klaarliggen MET elektromotor.  Dit keer heb ik geluk, want wanneer ik boven het obstakel kom kan ik zonder enige moeite het toplood van de lijn trekken en de dril vervolgen. De vis zit inmiddels een stuk naar rechts en blijft diep. Zelden heb ik zo'n trage vis gedrild op dit kanaal en na enige tijd zie ik een gruwelijke spiegel naar het wateroppervlakte komen. Met knikkende knieën sta ik in de boot en de vis begint zijn koers naar de brug te zetten om vervolgens onder de brug nog wat rondes te doen. Ik besluit uit de rubberboot weer in de boot te stappen omdat ik vanaf de Karperboot de vis veel beter kan afremmen naar mijn mening. Na enige tijd steek ik het net onder een bak van een spiegel, deze moet 20+ zijn.

Wat een ontlading! Dit voelt als het winnen van de Champions League, wel gejuich, alleen geen publiek. De vis krijgt na de nodige foto's zijn vrijheid en ik besluit de hengel lekker op de kant te laten.

In de vroege ochtend weet ik nog een knappe spiegel te landen en zo moe als dat ik ben, pak ik de spullen in en vertrek richting huis. Missie geslaagd. Ik besluit dat het mooi geweest is en de stek te laten voor wat het is. Met de aankomende feestdagen in het vooruitzicht word er niet meer gevist en word het jaar op deze manier prima afgesloten.